به گزارش قدس آنلاین، اگر چه با وجود قانون و وعده هایی که درباره اجرای آن داده شده دیوار بزرگ کنکور همچنان در مقابل جامعه و جوانان قرار دارد، اما وزیر علوم اول این هفته برداشتن دیوار دانشگاه ها را وعده می دهد.

برداشتن دیوارهای معنوی یا فیزیکی؟

بسیاری از صاحبنظران برداشتشان این بود که منظور وزیر برداشتن دیوارهای معنوی دانشگاه با جامعه بوده است. ولی فردای آن روز غلامی وزیر علوم با تاکید بر لزوم حذف دیوارهای غیر فیزیکی دوباره حذف دیوارهای فیزیکی را مطرح کرد.

او می گوید: دیوارهای فیزیکی در واقع یک بخش اجرایی خاص خودش است و نباید مانع بین دانشگاه و جامعه شود که آن هم نیازها و ضرورت های خاص خودش را دارد.

کافی: برداشتن دیوارهای دانشگاه عملی است

با وجود مخالفان بسیار این طرح اما محمد کافی، رئیس دانشگاه فردوسی مشهد یکی از موافقان این طرح است.

او می گوید: آنچه وزیر علوم در برداشتن دیوار ها گفته عملی و اجرایی است.

کافی ادامه می دهد: قطعا این کار شدنی است و شاید یکی از روش هایی که بهتر بتوان درک صحیحی از دانشگاه به جامعه را ارائه داد این باشد که بتوانیم مرزهای فیزیکی را کاهش دهیم و در دراز مدت برداریم.

رئیس دانشگاه فردوسی که معتقد است برداشتن دیوارهای پارک ها طرحی موفقیت آمیز بوده است، بیان می کند: پارک ها در سال های گذشته مرز داشتند اما امروزه پارک های عمومی مرزی ندارند. چنین تصوری را هم می توان به دانشگاه ها تعمیم داد.

وی با اشاره به اینکه برای ورود و خروج مردم عادی به دانشگاه ها پس از برداشتن دیوارهای آن با تعیین ضوابط قوانینی برای آن وضع کرد، خاطرنشان می کند: یکی از عوامل اینکه دانشگاه ها در اختیار مردم نبوده، دیوار دانشگاه ها بوده است.

دیوار مانع دانشگاه و مردم؟!

 اما مخالفان این طرح که از جمله آن می توان به روسای دانشگاه های دیگر اشاره کرد معقتدند مگر تاکنون دیوار مانع نزدیک شدن دانشگاه به مردم بوده که حالا خواسته باشیم با حذف آن مردم را با دانشگاه آشتی دهیم. هر گاه اساتید مردمی بودند و دانشجو هم مردمی تربیت شد، خود به خود فضای دانشگاه تبدیل به فضای خانوادگی کل کشور می شود. 

با این حال وزیر علوم معتقد است که دانشگاه تحصیلات تکمیلی زنجان نمونه موفق حذف دیوار بوده است. 

اما اینکه یک دانشگاه بدون دیوار در زنجان را معیار موفقی بدانیم برای تعمیم دادن طرح حذف دیوار به هزاران دانشگاه کشور جای سوال است.

به همین دلیل به سراغ تشکل‌های دانشجویی دانشگاه فردوسی رفتیم تا نظر آن ها را در رابطه با این طرح جویا شویم.

مرزبندی‌های ظاهری نشان‌دهنده اهمیت علمی دانشگاه است

محمدجواد هاشمیان، مسئول بسیج دانشجویی دانشگاه فردوسی مشهد به خبرنگار قدس آنلاین می گوید: دانشگاهی مبدا تحولات است که تعامل سازنده با جامعه داشته باشد اما مانع تعامل دیوار و حصار دانشگاه نیست.

هاشمیان ادامه می دهد: اصلاحات جامعه تابعی از اصلاحات دانشگاه است و اگر محدودیتی در حریم دانشگاه گذاشته می شود برای حفظ محیط دانشگاه از معضلات جامعه و فرصت دادن به صاحبان دانشگاه برای تربیت نقش آفرینان عرصه اجتماع است. 

او می گوید: تفکر حاکم بر دانشگاه باید دانشجو را به عنوان یک عضو تاثیرگذار و اهل تعامل وارد جامعه کند نه برداشتن دیوار ها. 

مسئول بسیج دانشجویی دانشگاه فردوسی مشهد می افزاید: این مرز بندی های ظاهری نشان‌دهنده اهمیت محیط علمی و آموزشی و قوانین حاکم بر آن است که با هیچ مکان دیگری مثل پارک و امثالهم قابل مقایسه نیست.

او ادامه می دهد: البته که نقش دانشگاه تنها تعامل و رابطه با جامعه نیست و نهادها، موسسه ها و گروه های اجتماعی مانند یک زنجیره در جامعه اثرگذارند. تمایز دانشگاه در اینست که این نهاد از یک طرف برگزیدگان و موثران زندگی اجتماعی را پرورش می‌دهد و مراکز حساس را در اختیارشان قرار می‌دهد از طرف دیگر به عنوان مرکز علم و پژوهش جایگاه جامعه را در منظومه جهانی تعیین می‌کند.

برداشتن دیوار دانشگاه‌ها مصونیت دانشجو را به خطر می اندازد

رضا رزاقی، دبیر انجمن اسلامی دانشگاه فردوسی مشهد نیز در این رابطه به قدس آنلاین می گوید: روابط عمومی وزارت علوم در گفتگویی اعلام کرد منظور وزیر از برداشتن دیوارهای دانشگاه، دیوارهای اجتماعی و صنعتی آن است. بدین معنا که ارتباط دانشگاه با اجتماع و صنعت تقویت شود. 

رزاقی ادامه می‌دهد: اما اگر منظور وزیر برداشتن دیوارهای فیزیکی دانشگاه ها بوده باشد چند نکته لازم است که به آن توجه شود. ابتدا باید پیش از برداشتن دیوارها فرهنگسازی لازم در این زمینه صورت گیرد تا مردم مدل ارتباطی با دانشگاه و دانشجو را فرا گیرند، که این مهم پروسه ای حداقل ۵ تا ۱۰ ساله خواهد بود.

دبیر انجمن اسلامی دانشگاه فردوسی مشهد ادامه می دهد: اگر در این زمینه فرهنگسازی لازم صورت گیرد دانشگاه ها می تواند به پایگاه روشنفکری و فرهنگی شهرها تبدیل شوند.

وی تاکید می کند: بدون فرهنگسازی فضای دانشگاه تبدیل به فضای عادی شهری می شود. 

رزاقی با اشاره به اینکه در فضای فعلی دانشگاه ها هیچ نیروی نظامی و امنیتی حق ورود به آن را نداشته و این امر سبب مصونیت دانشجویان در برابر فعالیت های سیاسی و اجتماعی در دانشگاه ها می شود، می گوید: با برداشتن دیوارهای فیزیکی این مصونیت از دانشجویان سلب می شود چرا که محیط دانشگاه با محیط عادی جامعه تفاوتی پیدا نکرده و نیروهای نظامی و امنیتی به خود اجازه ورود به مسائل را می دهند.

وی با بیان اینکه این طرح در دانشگاه های مطرح دنیا موفقیت آمیز بوده چرا که آن ها برای اجرای آن پیوست فرهنگی داشته اند، خاطرنشان می کند: این پیوست فرهنگی متاسفانه در جامعه ما وجود ندارد.

دبیر انجمن اسلامی دانشگاه فردوسی مشهد تاکید می کند: برداشتن دیوارهای فیزیکی دانشگاه ها بدون پیش زمینه های لازم هم به ضرر جامعه و هم به ضرر دانشجو و دانشگاه خواهد بود.